W Książnicy profesora Gerarda Labudy – budynku Muzeum Piśmiennictwa i Muzyki Kaszubsko-Pomorskiej w Wejherowie można podziwiać wystawę stałą poświęconą Historii Pomorza i Kaszub od czasów najdawniejszych do XX wieku.
Książnica w Wejherowie ma na celu upamiętnienie prof. Gerarda Labudy, upowszechnianie wiedzy o nim oraz o historii Kaszubów. Służy promocji nauki, zwłaszcza historii i kultury oraz współpracy międzynarodowej w tym zakresie. Placówka pełni również funkcję kulturotwórczą i jest miejscem organizacji wystaw, wykładów, konkursów, warsztatów, szkoleń, spotkań.
Przy schodach prowadzących na piętro, gdzie urządzono wystawę poświęconą Gerardowi Labudzie, znajdują się szklane panele z kalendarium życia uczonego – zarówno w języku polskim, jak i kaszubskim. Wyeksponowane tu daty są związane z najważniejszymi wydarzeniami w życiu historyka.
Wystawa na piętrze to spotkanie z historią Kaszubów w ujęciu prof. Labudy. Poznajemy tu sylwetkę uczonego i jego koncepcję historii Kaszubów. Informacje są zamieszczone w gablotach mających postać wysuwanych szuflad. Narracja dotycząca historii Kaszubów, prowadzona po dwóch stronach tablic ekspozycyjnych z półprzepuszczalnego szkła, ujmuje ją w dwóch perspektywach – wewnętrznej (lokalnej) i zewnętrznej (w odniesieniu do dziejów Polski).
Piękny obiekt zrealizowany przez Powiat Wejherowski ma pełnić ważną funkcję kulturotwórczą jako przestrzeń organizacji wystaw czasowych, wykładów, konkursów, warsztatów, szkoleń, spotkań. Ma również sprzyjać promocji nauki, zwłaszcza historii i kultury, także współpracy międzynarodowej w tym zakresie.
Gerard Labuda był wybitnym historykiem i mediewistą, profesorem Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Pełniąc szereg ważnych funkcji – rektora poznańskiej uczelni, prezesa Polskiej Akademii Umiejętności, wiceprezesa Polskiej Akademii Nauk i dyrektora Instytutu Zachodniego – podtrzymywał swój związek z regionem oraz ruchem kaszubsko-pomorskim.
Gerard Labuda zmarł 1 października 2010 r. Jego ostatnią wolą było, by pochować go na Kaszubach. Jego grób znajduje się w Luzinie, a księgozbiór i archiwum, niemal w całości mocą testamentu zostało przekazane wejherowskiemu Muzeum.
